Ein Gedanke, der nicht gefährlich ist, ist gar nicht wert, ein Gedanke zu sein
Oscar Wilde (1854 - 1900)
Një mendim që nuk është i rrezikshëm, nuk ia vlen që të jetë mendim.
Oscar Wilde (1854 - 1900)
EVA CHRISTINA ZELLER
1960 in Ulm geboren, lebt in Tübingen. Studium der Philosophie, Germanistik, Theaterwissenschaft und Rhetorik in Berlin und Tübingen. Lyrikerin, Theaterautorin, freie Rundfunkjournalistin.
Zahlreiche Auszeichnungen und Preise, u. a. Thaddäus-Troll-Preis, Preis der Bundesakademie Wolfen-büttel, zuletzt, 2014, Venedig-Stipendium des Kulturstaatsministeriums.
Ihre Gedichte wurden und werden abgedruckt u. a. in der ZEIT, im Jahrbuch der Lyrik, in der Literaturzeitschrift Akzente, und wurden bereits in mehrere Sprachen übersetzt. Bei Klöpfer & Meyer erschienen mit großem Erfolg ihre Gedichtbände "Stiftsgarten, Tübingen" (2002), "Liebe und andere Reisen" (2007) und "Die Erfindung deiner Anwesenheit" (2012). www.eva-christina-zeller.de
es scheint mir manchmal
wenn ich müde bin
dass meine mutter durch die räume geht
und sieht
den rührlöffel und ihr Handtuch
während sie durchsichtig und
nicht zu fassen
ich trockne mir die hände ab
und auch der brotsack
mit ihrem kreuzstichmonogramm
wird ausgeschüttelt
draußen regnet es schnee
alltägliche fragen
dass wir alle aus dem wasser kommen
und wasser sind
und wieder wasser werden
oder nur darüber verstreut?
asche in dinkelbrot
letzter proviant?
dass wir staub sind
sternenstaub und daher kommen
und wieder werden wollen
verbrannt und ausgestreut aus einem heißluftballon
dass wir staub wischen
und selber sind?
sind teil des ganzen
warum hören wir dann das lied des kuckucks
und zählen mit ihm?
woher weiß er, der in fremden nestern wuchs
wer seine brüder sind?
mit wem er schnäbeln wird
alles staub, wasser, DNA?
der kuckuck ruft
nach seinesgleichen
die er nicht kennt
also kehren wir doch nicht zurück
ins paradies
sind auf sehnsucht gepeilt
auf kuckucksruf
und länder der sterne
dorthin wo wir nicht sind
noch darüber wissen
ins offene all
seit du gingst
liebe ich das imperfekte:
die nagelbetten deiner finger
noch dünner geworden im sarg
wie die adern in den magnolienblättern
ihre kelche
welche feier der schönheit
nur einige tage
im blätterregen unter der magnolie stehe ich
die weißen schiffe regnen
ich liebe das imperfekte:
dein kariertes synthetikhemd
im kleinmaschigen schleppnetz
der erinnerung
von nichts so viel gelernt
wie von deiner abwesenheit
diesem stein
über den fluss geworfen
er springt und springt
die stille hat türen
gehe hindurch
dort stehen bänke
die riechen nach luft
U lind më 1960 në Ulm, jeton në Tübingen. Studim të filozofisë, germanistikës, teatrit dhe retorikës në Berlin dhe Tübingen. Poete, autore pjesësh teatrale, gazetare për radion.
Shpërblime dhe çmime të ndryshme, ku mund të përmenden çmimi Thaddäus-Troll, çmimi akademik federal i qytetit Wolfenbüttel, së fundi, 2014, bursën e qendrës së studimeve gjermane në Venedig dhënë nga Ministria e Kulturës.
Poezitë e saj janë botuar e botohen ndër të tjera te "Koha", në vjetarin e poezisë, në revistën letrare "Akzente", dhe tashmë janë përkthyer në shumë gjuhë të huaja. Në shtëpinë botuese "Klöpfer & Meyer" u botuan me shumë sukses vëllimet e saj poetike "Kopshti i kuvendit Tübingen" (2002), "Dashuria dhe udhëtime të tjera" (2007) und "Shpikja e pranisë tënde" (2012).
www.eva-christina-zeller.de
kur jam e lodhur
më duket ngandonjëherë
se nëna shkon nëpër dhoma
dhe sheh
lugën e gatimit dhe pecetën e duarve
teksa ajo transparente
dhe e pa prekshme
unë fshij duart
edhe çanta e bukës
me inicialet e qëndisura prej saj
shkundet
jashtë bie dëborë
çështje të përditshme
se ne të gjithë vijmë prej ujit
dhe ujë jemi
dhe rishtazi bëhemi ujë
apo veç përhapur mbi të?
hi në bukë gruri
racion i fundit?
që ne jemi pluhur
pluhur yjesh dhe vijmë prej tij
dhe rishtas do të bëhemi
djegur dhe shpërndarë prej një balone me ajër të nxehtë
që ne fshijmë pluhur
dhe vetë jemi ashtu?
jemi pjesë e së tërës
e përse dëgjojmë pastaj këngën e kukumjaçkës
dhe numërojmë me të?
nga e di ajo, që rritet foleve të huaja
se kush janë motrat e saj?
me kë do të sqepojë ajo
gjithçka pluhur, ujë, DNA?
kukumjaçka thërret
farefisin
që s'e njeh
pra ne nuk kthehemi aspak
në parajsë
jemi prirë nga malli
nga thirrjet e kukuvajkës
dhe vendet e yjeve
për atje ku nuk jemi
dhe që s'dimë për të
në kozmosin e hapur
qëkurse ti ike
unë dua të shkuarën e pakryer:
shtretërit e thonjve të gishtave të tu
janë holluar më shumë brenda arkivolit
si damarët brenda gjetheve të manjolës
kupat e saj
çfarë festë bukurie
veçse për ca ditë
qëndroj nën shiun e gjetheve të manjolës
anijet e bardha hedhin shi
e dua të shkuarën e pakryer:
këmishën tënde sintetike me kuti
në rrjetën tërheqëse
të kujtimit
prej asgjësë kam mësuar kaq shumë
sikurse nga mungesa jote
gur
i hedhur mbi lumë
që kërcen e kërcen
qetësia ka dyer
unë futem në to
aty gjenden stola
që kanë aromë ajri
Ins Albanische übersetzt von / Shqipëroi nga gjermanishtja
FERDINAND LAHOLLI
© Zeller & Laholli