Ein Gedanke, der nicht gefährlich ist, ist gar nicht wert, ein Gedanke zu sein
Oscar Wilde (1854 - 1900)
Një mendim që nuk është i rrezikshëm, nuk ia vlen që të jetë mendim.
Oscar Wilde (1854 - 1900)
JOACHIM ZÜNDER
Joachim Zünder wurde 1956 im rheinischen Troisdorf geboren. Er studierte zeitweise Biochemie an der Freien Universität Berlin, arbeitete als Chemielaborant und lebte an wechselnden Orten im In- und Ausland.
Im Sommer 2011 gründete er zusammen mit Sandra Schaab den Independend Verlag Kaamos Press.
2011 kam der Gedichtband "Rauchgeister" heraus. Zuvor waren die Bände "Die Neigung der Nacht ins Gegenverständnis" (1985) sowie "Skizzen von einer Reise durch den Schlauch" (1996) erschienen. Darüber hinaus gibt es Textveröffentlichungen in Literaturzeitschriften – etwa in Akzente, Sprache im technischen Zeitalter und Signum.
Er lebt heute als Lyriker und Verlagsgründer in Berlin.
HACKESCHER MARKT IM FEBRUAR
Das Sonnenlicht in der leeren Zeit
Die Passanten in der leeren Zeit
Die Stadt und ihre Geldtransporte in der leeren Zeit
Die leere Zeit ist ein Komplex
Große Sichtbarkeit des Nichts
Der Mensch als ein Sekretär
Von kosmischer Weite keine Spur
Wir zögern – und gehen hindurch
Wir sind Du, und wir sind Ich
Wir sind die Wintersonnenbrille
Auf der Nase eines imaginären Igels
Wir sind Musik, die klagt
Grandioser Asphalt, der Schritte zensiert
Der spitze Frost treibt unser Herz in die Höhe
Dorthin, wo es überleben kann
HEINRICHPLATZ
Du sagst Halloween, wenn es dunkelt
Und siehst blutige Gesichter
Dämonen, die Kaugummi kauen
Irrwische im schwarzen Rock
Und süßeste Schatten
Zwischen der Herbstlaubschrift
Etwas, das dein Gedächtnis vergoldet
Während die Gunst des letzten Oktobertags
Auf der Zunge siedelt – und lacht
NIKOLSBURGER PLATZ
Die weißen Schuhe des
Akkordeonspielers werden sich
In deinem Gedächtnis verhaken
An unscheinbarer Stelle, in einem
Mantra aus Märzlicht und
Brandenburgischem Schatten
SCHLUCHTEN
In den schluchten seiner unzugehörigkeit
ist der dichter das allerstumpfsinnigste geschöpf
ein echsenkopf hergeboren aus dem
backofen des universums
so durchstreunt er das gemeine regenreiche labyrinth
der stadt unfähig mensch und tier zu unterscheiden
die muskulatur des lichts zuckt zuweilen
in der tiefe seiner zunge
hier wird jemand ausgelöscht!
sagt er
zu sich selbst
RAVINTOLA
Das eis dreht sich im glas, taktvoll, wissend
als gälte es dir eine entscheidung nahezubringen
die auch eine erinnerung sein kann an etwas
das du irgendwann einmal wolltest in irgendeiner stadt
am rande einer abgedunkelten stunde und seitdem vergessen hast
hier in diesem nördlichen archipel einer täuschung
geschieht dein denken noch immer so als geschähe
es auf einer bühne vor einem publikum
das nie existierte dessen eisiges urteil
von anfang an gegeben war
Joachim Zünder u lind në qytetin Treisdorf buzë Rinit. Ai studioi një copë herë biokimi në Universitetin e lirë të Berlinit, punoi si laborant kimie dhe jetoi në vende të ndryshme brenda dhe jashtë vendit.
Në verën e vitit 2011 themeloi bashkë me Sandra Schaab-in shtëpinë botuese të pavarur Kaamos Press.
2011 u botua vëllimi poetik "Xhindët". më parë qenë botuar vëllimet "Anosja e natës te kundërmirëkuptimi" ( 1985 ) si dhe "Skica të një udhëtimi nëpër gypin e llastikut" ( 1996 ). Përveç kësaj ka edhe botime krijimesh nëpër revistat letrare – si në "Akzente", "Sprache im technischen Zeitalter" dhe "Signum".
Sot Joachim Zünder jeton si poet dhe themelues i një shtëpie botuese në Berlin.
HACKESCHER MARKT* NË SHKURT
Drita e diellit në kohën e boshuar
Këmbësorët në kohën e boshuar
Qyteti dhe transportet e parave në kohën e boshuar
Koha boshe është një kompleks
Dukshmëri madhore e hiçit
Njeriu si një sekretar
Asnjë gjurmë e gjerësisë kozmike
Ne ngurrojmë – dhe shkojmë përmes
Ne jemi Ti, ne jemi dhe Unë
Ne jemi syzet e dëborës
Mbi hundën e një iriqi imagjinar
Ne jemi muzika që padit
Asfalt grandioz që censuron hapa
Acari i mprehtë na e ngre zemrën peshë
në atë pikë ku mundet të mbijetojë
Hackescher Markt*: treg në periferi të anës lindore të Berlinit
SHESHI HAJNRIH
Ti thua Halloween, kur errësohet
Dhe shikon fytyra të përgjakura
Demonë që përtypin çamçakëzë
Grifonë me funde të zinj
Dhe hija më e rehatshme
Midis kaligrafisë së gjethnajës vjeshtake
Diçka që ta florizon kujtesën
Teksa favorizimi i ditëve të fundit të tetorit
Ngulitet majëgjuhe – dhe qesh
SHESHI NIKOLSBURGER
Këpucët e bardha
Të fizarmoniçistit
Do të mbesin në kujtesën tënde
Tek vendi i thjeshtë
Brenda një formule magjike prej drite marsi
Dhe hije Brandenburgu
HUMNERA
Në humnerat e papërkatësisë së tij
poeti është krijesa më e mpaktë
një kokë hardhuce lindur këtu
prej furrës së universit
kështu endet ai labirintit të zakonshëm të shiut
të qytetit i paaftë për të dalluar njeriun dhe kafshën
muskulatura e dritës dridhet hera-herë
në thellësinë e llapës së tij
këtu shuhet dikush
i thotë ai
vetes
RAVINTOLA
Akullorja rrotullohet në gotë, me takt, duke e ditur
se ia vlente të ta sillte më pranë një vendim
që mund të jetë edhe një kujtim për diçka
që ti doje një herë e një kohë në ndonjë qytet
në buzë të një ore të errësuar e që asaj kohe e ke harruar
këtu në këtë arkipelag nordik të një iluzioni
të menduarit tënd ndodh ende kështu si të ndodhte
në skenë para një publiku
që nuk ekzistoi kurrë gjykimi i ftohtë i të cilit
ishte dhënë që në fillim
Ins Albanische übersetzt von / Shqipëroi nga gjermanishtja:
FERDINAND LAHOLLI
© Zünder & Laholli