Ein Gedanke, der nicht gefährlich ist, ist gar nicht wert, ein Gedanke zu sein
Oscar Wilde (1854 - 1900)
Një mendim që nuk është i rrezikshëm, nuk ia vlen që të jetë mendim.
Oscar Wilde (1854 - 1900)
© Raina Seinsche
KARL OTTO MÜHL
KARL OTTO MUEHL
Karl Otto Mühl wurde am 16.02.1923 in Nürnberg geboren. 1929 folgte der Umzug der Familie nach Wuppertal. Dort Ausbildung zum Industriekaufmann. 1941 Kriegsdienst in Afrika, Gefangenschaft in Ägypten, Südafrika, USA, England.
Im Februar 1947 Rückkehr nach Wuppertal, wo er sich der Künstlergruppe »Der Turm« anschließt, der auch Paul Pörtner angehört. Erste Kurzgeschichten werden 1947/48 veröffentlicht.
Am Carl-Duisberg-Gymnasium holt er 1948 das Abitur nach, danach Werbe- und Verkaufsleiter in Maschinen- und Metallwarenfabriken.
Erst in der Mitte der 60er Jahre gelingt es ihm wieder, kontinuierlich zu schreiben. Zwischen 1964 und 1969 entsteht der Roman »Siebenschläfer« (veröffentlicht 1975), mit den Theaterstücken »Rheinpromenade«, »Kur in Bad Wiessee«, »Die Reise der alten Männer« gelingt ihm der Durchbruch.
Seitdem veröffentlichte Karl Otto Mühl dreizehn Theaterstücke, zahlreiche Fernsehfilme, Hörspiele, Gedichtbände und Romane.
Die Stadt Wuppertal verlieh ihm 1975 den Eduard von der Heydt-Preis.
Inmitten der Rätsel
Da ist es wieder,
ragt ungesehen
in mich hinein.
Hört nicht auf Namen,
hat keinen Namen.
Hab, um Gottes Willen,
keinerlei Meinung,
denn jedwede Meinung
ist eine Axt.
Wie kühle Sonne
trifft dich dafür
dankbarer Blick
Trüber Tag
Täglich gießt er seinen Topf aus, der Teufel.
Du weißt schon, welchen.
Ich werde den Teufel tun und mich großtun,
weil mich kein Spritzer traf.
Aber den und den und den
hat es getroffen,
und Tausende junger Männer
fielen um,
lagen da und starrten
in den Himmel.
Eigentlich kann niemand froh sein,
und unsere einzige Hoffnung der Tod.
Ibbenbüren
Kneif nicht die Lippen zusammen
sagen sie.
Warum bist du nicht fröhlich?
Weil alles andere besser ist,
besonders Ibbenbüren.
Sogar die Krähenflügel
haben dort silberne Ränder.
Streng dich nicht so an,
sagen sie.
Sei ein guter Kerl.
Wer beim Weglegen glaubt,
dass er später diesen Vorgang
und den Ort erinnern wird,
hat schon viel auf dem Gebiet
der Vergesslichkeit erreicht.
Die Wahrheit ist erst vorhanden,
wenn alle Täuschungen aufgelöst sind.
Daß sie dann trotzdem nicht sichtbar wird,
sollte uns nicht wundern.
Vielleicht hält sie uns die Augen zu.
Karl Otto Mühl u lind më 16 shkurt 1923 në Nürnberg. Më 1929 pasoi shpërngulja e familjes në Wuppertal. Atje u specializua si personel industrie. Më 1941shërbim ushtarak në Afrikë, burgim në Egjipt, Afrikën e Jugut, USA dhe Angli.
Në shkurt të vitit 1947 kthim në Wuppertal, ku iu bashkangjit grupit të artistëve »Der Turm«, ku bënte pjesë edhe shkrimtari Paul Pörtner. Tregimet e tij të para botohen më 1947/48.
Në gjimnazin Carl Duisberg kreu në vitin 1948 abiturën, më pas drejtues reklamash dhe shitjesh në fabrikat e makinerive dhe prodhimesh metali.
Vetëm në mesin e viteve 60-të ia arriti mbanë, të shkruante vazhdimisht. Midis viteve 1964 dhe 1969 lind romani »Gjeri« (botuar më 1975), ndërsa me pjesët teatrale »Shëtitorja e Rinit«, »Kurim në Bad Wiessee« dhe »Udhëtimi i pleqve« arriti më në fund suksesin e dëshiruar.
Nga ajo kohë Karl Otto Mühl botoi trembëdhjetë pjesë teatrale, filma të shumtë televizivë, radiodrama, vëllime poetike dhe romane.
Qyteti i Wuppertal-it e nderoi më 1975 me çmimin Eduard von der Heydt.
Në mes të enigmës
Ja ku është rishtas,
ngrihet pa u parë
brenda meje.
Mos mbani vesh për emrin,
nuk ka emër.
Mos kij, pash atë zot,
asnjë lloj mendimi,
se çdo mendim
është një sëpatë.
Si diell freskues
bie mbi ty për këtë
shikimi mirënjohës
Ditë e turbullt
Çdo ditë ai zbraz tenxheren e tij, djalli.
ti tashmë e di, cilën.
Një mut do të bëj dhe do të krekosem,
që s'më preku asnjë cërkë.
Por atë dhe atë dhe atë
e ka prekur,
dhe mijëra djem të rinj
ranë përdhe,
mbetën shtrirë dhe shikonin ngultas
majëqiellit.
Në fakt askush nuk mund të jetë i gëzuar,
dhe vdekja shpresa jonë e vetme.
Qyteti Ibenbyren
Mos i shtrëngo buzët
thonë ata.
Përse nuk je në qejf?
Ngaqë gjithçka tjetër është më e mirë,
sidomos qyteti Ibenbyren.
Madje krahët e sorrës
kanë anë argjendore atje.
Mos u përpiq kështu,
thonë ata.
Bëhu njeri i mirë.
Kush beson gjatë heqjes së diçkaje mënjanë,
se do të kujtohet dikur për këtë gjë
dhe vendin e lënies,
ka arritur shumë
në fushën e harresës.
E vërteta është veç atëhere ekzistente,
kur çdo iluzion është shuar.
Që edhe pse pas kësaj mbetet e padukshme,
nuk duhet të habitemi.
Ndoshta ajo na i mban sytë mbyllur
Ins Albanische übersetzt von / Shqipëroi nga gjermanishtja:
FERDINAND LAHOLLI
© NordPark Verlag & Laholli