Ein Gedanke, der nicht gefährlich ist, ist gar nicht wert, ein Gedanke zu sein
Oscar Wilde (1854 - 1900)
Një mendim që nuk është i rrezikshëm, nuk ia vlen që të jetë mendim.
Oscar Wilde (1854 - 1900)
ROSWITHA ZAUNER
ROSWITHA ZAUNER
Roswitha Zauner wurde am 29. August 1938 in Peuerbach Oberösterreich geboren. Verheiratet ist sie mit dem Schriftsteller Friedrich Ch. Zauner. Roswitha Zauner besuchte eine Handelsschule in Linz und hat die Ausbildung zur Zahnarztassistentin. Sie schreibt für Kinder und Erwachsene und verfasste unter anderem Hörspiele, Erzählungen, Theaterstücke und mehrere Lyrikbände. Zahlreiche Gedichte von ihr wurden von bekannten KomponistInnen vertont.
Nacht
ist der Teppich der Bäume.
Ebnet Landschaften ein,
radiert die Gesichter aus,
legt ihr Hand
ohne Hast
auf die Einsamkeit.
Und die Zeit
tropft
tropft
tropft
durch die Ritzen
der Träume.
Papier
um es mit Worten zu füllen
Worte
um Gedanken zu transportieren
Gedanken
um gegen die Wirklichkeit zu rennen
Wirklichkeit
um die Welt glauben zu können
Welt
um sie einzufangen auf einem Stück
Papier
um es mit Worten...
Ich habe dich angerührt mit
Lufthänden,
ich habe dich angesehen mit
Feenaugen,
ich habe dich aufbewahrt
tief
in meinem Gedächtnis,
die Wünschelrute bereit
für Funde,
die
noch zu machen sind.
Auf der Bank sitzen vorm Haus
neben dir und ein Himmel zum Schneiden,
die Enkel laufen herein und hinaus,
sehen dir ähnlich oder mir. Oder uns beiden.
Wenn wir einmal alt sind, im Garten
Hand in Hand, unsere Haare sind silbergrau.
Ich gehe sehr langsam, muß oft auf dich warten,
nach so vielen Jahrzehnten als Mann und Frau.
Du erntest die Bäume, ich streich den Balkon,
wir schreiben das Jahr 2007
und sind wohl schon beide in Pension,
zwei komische Vögel die sich immer noch lieben.
Wenn wir beide alt sind... Laß mich drüber reden
und lach mich bitte jetzt nicht aus,
wirds dann auch wirklich das alles noch geben:
Einen Enkel? Einen Baum? Den Himmel? Ein Haus?
Wenn ich gestorben bin,
verbrennt
mich nicht im Feuer,
streut
meine Asche nicht aufs Meer,
werft
mich nicht in die Grube,
den Würmern zum Fraß.
Gebt mir
statt dessen
ein winziges Grab
in eurem
Gedächtnis.
Roswitha Zauner u lind më 29 August 1938 në Peuerbach, Austria e Epërme. Është e martuar me shkrimtarin Friedrich Ch. Zauner. Roswitha Zauner ndoqi shkollën tregëtare në Linz e më pas u profesionalizua si ndihmësdentiste. ajo shkruan për fëmijë e të rritur dhe shkroi ndër të tjera pjesë për radion, tregime, pjesë teatrale dhe mjaft vëllime poetike. Shumë poezi të saj janë kompozuar prej kompozitorëve të mirënjohur.
Nata
është tapeti i pemëve.
Rrafshon peizazhe,
zhduk fytyra,
ul dorën
ngadalë
mbi vetminë.
Dhe koha
pikon
pikon
pikon
nëpër plasa
ëndrrash.
Letër
për ta mbushur me fjalë
fjalë
për të përcjellë mendimet
mendime
për të rendur përkundër realitetit
realitet
për të besuar tek bota
botë
për ta mbërthyer në një pjesë
letër
për ta mbushur...
Të kam prekur
me duar ajri,
të kam kundruar
me sy zanash,
të kam ruajtur
thellë
në kujtesën time,
mjetin kërkues gati
për gjetje,
që
ende janë të mundshme.
Në stolin e shtëpisë pranë teje ndenjur,
një qiell të rënduar kemi para syve,
jashtë e brenda nipërit tanë duke rendur,
të ngjajnë ty ose mua. Ose ne të dyve.
Kur plak flokëthinur, te kopshti aty
ngadalë të shkosh përdore me mua,
do t'më duhet shpesh që të pres për ty,
pas kaq shumë dekadash burrë e grua.
Ti mbjell pemë, unë lyej në ballkon,
vitin 2007 shkruan bota,
paçka se të dy tash jemi në pension,
dy zogj kemi mbetur, që duhen akoma.
Kur të jemi plakur... lëmë që të flas
e të lutem mos qesh me mua tani,
do t'i kemi vallë këto edhe më pas:
Një nip? Një pemë? Qiellin? Një shtëpi?
Kur të kem vdekur,
mos më digjni
në zjarr,
mos e përhapni
detit hirin tim,
mos më hidhni
në gropë,
t'u jem krimbave ushqim.
Nëmëni
një varr
të vockël
në kujtesën
tuaj.
Ins Albanische übersetzt von / Shqipëroi nga gjermanishtja
FERDINAND LAHOLLI
© Zauner & Laholli